উপাৰ্জনৰ চিন্তা
“পঢ়ি শুনি ডিগ্ৰীটো ললো, চাকৰিৰ সাক্ষাতকাৰো দিলো
কিন্তু যোগ্যতাৰ লগতে আৰু কিবা এটা নহলে চাকৰি নহয়গৈ ।“ – এয়া চাৰি বছৰ আগতে কোৱা এজন নিবনুৱাৰ মনৰ কথা ।
নিবনুৱাজনৰ ঘৰলৈ যোৱা 31 মেত ভাত খোৱাৰ
নিমন্ত্ৰণ আছিল । বিভিন্ন কথাৰ মাজতে তেওঁ মোক যোৱা
বিত্তীয় বৰ্ষৰ টি. ডি. এছ খন উলিয়াই দেখুৱালে । দেখিলো যোৱা বিত্তীয় বৰ্ষত
তেওঁৰ আয় দেৰ লক্ষতকৈ অধিক । বছৰেকত দেৰ লক্ষ অৰ্থাত মাহিলী গড়ে বাৰ হেজাৰতকৈও অধিক । মনটো ভাল লাগি গ’ল । এইবছৰ তেওঁ নিজৰ লক্ষ্য
স্থিৰ কৰিছে আঢ়ৈ লক্ষ টকা উপাৰ্জন কৰিবলৈ । তেও ভাৰতীয় জীৱন বীমা নিগমৰ অভিকৰ্তা (এজেণ্ট), বয়স 25 বছৰ । এবছৰ মানৰ পৰা তেওঁ চাহ বাগিচাৰ
ফেক্টৰীতো অস্থায়ীভাবে কাম কৰিবলৈ লৈছে । দৈনিক হাজিৰা 85
টকা দৰত । তেওঁৰ মতে এয়া চাইড বিজিনেচ হে ।
এয়া কেৱল এজন অভিকৰ্তাৰ কাহিনী । আমাৰ কাৰ্য্যালয়তে
প্ৰায় আঠশ মান অভিকৰ্তা আছে । ইয়াৰ ভিতৰত মাহিলী এক লাখতকৈ বেছি উপাৰ্জন কৰা অভিকৰ্তা পাঁচজনমান আছে । ওপৰত উল্লেখ কৰা যুৱকজন মধ্যমীয়া অভিকৰ্তা । তেওঁ দৰে অভিকৰ্তাৰ সংখ্যা
কাৰ্য্যালয়ত তিনিশ মান হব ।
ভাৰতীয় জীৱন বীমা নিগমৰ উন্নয়ণ বিষয়া হিচাপে
শিক্ষিত নিবনুৱা যুৱক যুৱতীক জীৱন বীমাৰ অভিকৰ্তা (এজেণ্ট) হবলৈ অনুপ্ৰাণিত কৰা, তেওঁলোকক প্ৰশিক্ষণ দিয়া
আৰু তেওঁলোকৰ জৰিয়তে জীৱন বীমাৰ ব্যৱসায়ৰ প্ৰসাৰণ ঘটোৱা মোৰ কৰ্তব্যৰ আওতাত পৰে । বীমা অভিকৰ্তা (এজেণ্ট ) বুলি কলে আমাৰ বহুতেই দুৰৰপৰাই আঁতৰিব খোজে । সাধাৰণ ভাষাত “কামোৰ”
। কামোৰ বুলিয়েই হওক বা ঘৰে ঘৰে গৈ পলিচী বুজাব লাগিব বুলিয়ে
হওক কামটোৰ বাবে অসমীয়া নিবনুৱাসকল আগবাঢ়ি আহিবলৈ ইচ্ছা নকৰে । কিন্তু এই কামোৰ
ব্যক্তিসকলে যিমান উপাৰ্জন কৰে সেয়া বহুটো উচ্চ পদবীৰ চাকৰিৰ দ্বাৰাও নিকা পথেৰে
উপাৰ্জন কৰাটো সম্ভৱ নহয় ।
যোৱা ছয় বছৰত বহু অভিকৰ্তাৰ সংস্পৰ্শলৈ আহিলো । অসমীয়াৰ তুলনাত অনা অসমীয়াৰ সংখ্যা বেছি । অসমীয়া সকলৰ হাতত অজুহাতৰ
সীমা নাই । সময়ৰ অভাৱ, ঘৰৰ কাম, বেলগ স্থায়ী চাকৰিৰ সন্ধান ইত্যাদি ইত্যাদি । যিকেইজনৰ ব্যৱসায় ভাল তেওঁলোকৰ আকৌ হাতত অফুৰন্ত সময় । কিন্তু নিবনুৱা এজনৰ
কেনেকৈ সদায় সময়ৰ অভাৱ হয় সেয়া আজিও দুৰ্বোধ্য হৈ আছে ।
